به گزارش خبرگزاری حوزه، جهاد تبیین، راهبردی بسیار مهم برای مقابله با هرگونه انحراف و تحریف در گفتمان و ارزشهای انقلاب اسلامی است؛ بهطوری که رهبر معظم انقلاب اسلامی بارها در مقاطع گوناگون بر آن تأکید کرده و مهمترین مخاطب در جهاد تبیین را علما و فقها میدانند. با توجه به لزوم توجه به این مسئله، نقش روحانیت در آگاهی بخشیدن و روشنگری در شرایط فعلی جامعه اهمیت مضاعفی پیدا میکند. بر این اساس آیتالله احمد بهشتی در گفتاری به این مهم پرداخته است.
وظیفه جامعه مدرسین در موضوع جهادگران تبیین
مقام معظم رهبری بر جهاد تبیین - که در قرآن، جهاد کبیر نامیده شده - بسیار اصرار میورزند و حق همین است.۱ قطعاً این وظیفه سنگین بر دوش حوزه و علما و مبلغین است. باید جهادگران تبیین را حمایت و هدایت و تشویق کرد.
جامعه مدرسین به عنوان یک نهاد سابقهدار حوزوی، برای تحقق همهجانبه جهاد تبیین، باید برنامهریزی کند. همچنین باید موانع را رصد کرد و در دفع و رفع آنها کوشید. باید استعدادها را کشف کرد و مورد حمایت قرار داد. جوانهای مستعد در حوزهها بسیارند، از این استعدادها باید بهرهمند شد.
امام خمینی(ره) و امام خامنهای (دام ظله) از بین جوانهای همدوره خود برخاستهاند. جوانهای امروز و فردا نیز مستعدند که امثال ایشان را در آینده تحویل جامعه دهند. پس باید به آنها عنایت ورزید.
نقش و جایگاه علمای بلاد در عرصه جهاد تبیین
علمای بلاد جهادگران تبیین و میدانداران اصلی خدمت به مردم هستند. علمای بلاد را باید به حساب آورد. آنها در میان مردم ایران و کشورهای دیگر جهادگران تبییناند، چه مانعی دارد که در جلسات هفتگی جامعه مدرسین دعوت شوند و گزارش دهند که چه مشکلاتی دارند و چه توفیقاتی کسب کردهاند.
خود اعضای جامعه هم ارتباطاتی دارند. باید از تجارب آنها در راه جهاد تبیین استفاده کرد. ارتباطات جامعه باید در راه رفع مشکلات تبیین و تقویت مقتضیات باشد، مراجع معظم نیز ارتباطات مردمی گستردهای دارند. از رهنمودهای آنها نیز باید بهرهمند شد.
پی نوشت:
۱. مقام معظم رهبری حضرت آیتالله خامنهای در تفسیر آیه۵۲ سوره فرقان فَلَا تُطِعِ الْکَافِرِینَ وَجَاهِدْهُمْ بِهِ جِهَادًا کَبِیرًا میفرمایند: «فَلا تُطِعِ الکافِرینَ وَ جاهِدهُم بِه، یعنی "بعدم الاطاعة"؛ عدمالاطاعة یعنی آن مصدری که فعل از آن انشقاق پیدا [میکند] و مستتر در آن فعل است؛ فَلا تُطِعِ الکافِرینَ وَ جاهِدهُم بِه، یعنی به این عدمالاطاعة، جِهادًا کَبیرًا؛ پس عدمالاطاعة شد جهاد کبیر؛ این معنا اقرب به ذهن است؛ حالا من البتّه فحص نکردم ببینم در بین مفسّرین کسانی این احتمال را دادهاند یا نه، لکن بههرحال این احتمال، احتمال مهمّی است. جهاد کبیر یعنی این؛ جهاد برای عدم تبعیّت، برای عدم دنبالهروی از دشمن.»